Fabryka z Freiburga - historia Beckera ciąg dalszy!

Jedynym wyjściem z tej sytuacji pozostało zjednoczenie świebodzickich manufaktur pod jednym znakiem firmowym. Pomysł ten znalazł swojego patrona w postaci wrocławskiego Banku E. Heimanna. Jego zaangażowanie doprowadziło, w 1899 roku, do powstania spółki akcyjnej pod nazwą "Vereinigte Uhrenfabriken Aktiengesellschaft, vormals Gustav Becker". Spółka dysponowała kapitałem w wysokości 2 700 000 marek i zrzeszała 6 manufaktur zachowując jako znak firmowy kotwicę z inicjałami "GB". Od tej pory w ofercie wyrobów fabryki, oprócz zegarów ściennych, pojawiły się zegary roczne, kuchenne, morskie a nawet naręczne.  Mimo wysiłków firmy nowe produkty nie znalazły uznania na rynku z powodu dużej i silniejszej konkurencji. Nowa fabryka znaczną uwagę przykładała do produkcji zegarów domowych z mechanizmem bicia. Projektowano w związku z tym różnego rodzaju gongi znane pod nazwami: Gloria, Harffen, Trio, Symphonie, Dorn itd. Wyróżniały się one niezwykła czystością dźwięków.

Dzięki świetnej organizacji technicznej i umiejętnemu organizowaniu handlu, przedsiębiorstwo zapewniło stały wzrost produkcji i zdobywało nowe rynki zbytu. W tym czasie strategiczną rolę odgrywa eksport, który obejmuje 2/3 całej produkcji, natomiast w kraju prowadzono wyłącznie sprzedaż hurtową. W okresie trwania I Wojny Światowej zakłady Beckera zmuszone zostały do przestawienie swojej produkcji na cele militarne. Skutkiem tego straciły wiele ważnych zagranicznych rynków zbytu. W latach 1925/26 koncern przeżywał trudne chwile, spowodowane ogromnym kryzysem gospodarczym, oraz niezwykle silną konkurencją z szwarcwaldzkim przemysłem zegarmistrzowskim. W 1927 roku konflikt obu przedsiębiorstw został zakończony wzajemnym porozumieniem, na mocy którego interesy obu kontrahentów zostały zjednoczone.