Czym są antyki? W labiryncie pojęć...

Powszechnie stosowanym synonimem dla ?antyków? są ?starocie? - pojęcie niemające definicji słownikowej i encyklopedycznej. Jako słowo potoczne i bardzo uogólnione, dotyczy zarówno przedmiotów przedstawiających wartość zabytkową, jak również rzeczy, przez niektórych uważanych za niepotrzebne i bezużyteczne np. stare guziki czy butelki. Wiele antycznych obiektów nosi również miano dzieła sztuki, czyli artystycznego wytworu człowieka, charakteryzującego się wysokimi walorami estetycznymi. Według J. Białostockiego dzieła sztuki możemy podzielić na dwie grupy: jedne są przedmiotami użytkowymi, czyli wytworami rzemiosła artystycznego (malarstwo, ceramika) i architektury (np. kościoły, pałace); inne natomiast nie mają celów praktycznych, są przedmiotami przekazującymi jakąś wypowiedź artysty (por. J. Białostocki, ?Sztuka cenniejsza niż złoto?, PWN, Warszawa 2004, s. 16). Dzieła sztuki, oprócz funkcji estetycznej, podobnie jak antyki, pełnią funkcję wychowawczą, poznawczą czy religijną. W odróżnieniu od antyków, cechuje je jednostkowość i unikatowość. Tak jak w przypadku antyków, do dzieł sztuki zalicza się przedmioty przeszłości, ale także wytwory współczesnych twórców ? dzieła sztuki oscylują pomiędzy tradycją i nowoczesnością.

            Reasumując, jak wynika z przytoczonych definicji, antyki, zabytki oraz dzieła sztuki to zróżnicowane wytwory wspólnej dziedziny jaką jest sztuka. Przedstawiają odmienne wartości, ale mają również wspólne cechy, które sprawiają, że łączy się je w jedną kategorię myślową. Zaliczyć do nich można motywy dekoracyjne, techniki wykonania oraz przede wszystkim sens ich powstania. Hugh Honour i John Fleming podkreślają w swojej książce ?Historia sztuki świata?, że wszystkie te przedmioty i obiekty łączy więź wywołująca u ludzi wrażenia estetyczne i szczególne emocje ? pozytywne i negatywne, silniejsze i słabsze, przeżycia tragiczne i radosne oraz pasja kolekcjonerska.