Aleksander Kamiński - krótka biografia

Aleksander Kędzierski, czyli Kamiński, to urodzony w 1903 roku profesor nauk humanistycznych, pedagog, pisarz oraz współtwórca metodyki harcerskiej, jednak kojarzony jest przede wszystkim jako autor "Kamieni na szaniec". Zmarł w 1978 roku.

: Krótka biografia Aleksandra Kamińskiego

Kamiński, Kędzierski, Bambaju

Aleksander Kamiński oprócz nazwiska Kędzierski legitymował się wieloma pseudonimami, takimi jak: J. Dąbrowski, Fabrykant, Juliusz Górecki, Bambaju, Hubert, Kamyk oraz Kaźmierczak (nazwisko panieńskie jego matki). Kamiński urodził się 28 stycznia 1903 roku w Warszawie, jednak do 1921 roku przebywał wraz z rodziną w Rosji i na Ukrainie. Po powrocie do Polski rozpoczął studia historyczne na Wydziale Filozoficznym Uniwersytetu Warszawskiego. Po otrzymaniu dyplomu pracował jako nauczyciel historii. W czasie międzywojnia Kamiński aktywnie działał w organizacjach harcerskich. W trakcie wieloletniej działalności w ZHP specjalizował się w zagadnieniach i działaniach dotyczących mniejszości narodowych, szczególnie żydowskich i cygańskich. Szybko awansował w strukturach harcerskich i został komendantem Chorągwi Mazowieckiej, a następnie kierownikiem referatu Kwatery Głównej ZHP.

Kamiński cały czas pisał, m.in. w czasopismach: "Iskry", "Płomyk" i "Małe Pisemko". Publikował w nich felietony w formie cyklu o nazwie "Antek Cwaniak", które sygnował pseudonimem Bombaj.

II wojna światowa

Po wybuchu wojny Aleksander Kamiński pracował w Wojskowym Pogotowiu Harcerzy i przewodniczył Komitetowi Samopomocy Społecznej dla uchodźców. Po ogłoszeniu planu powołania męskiego harcerstwa we wrześniu 1939 roku na wniosek Kamińskiego ZHP przemianowano w Szare Szeregi. W czasie powstania warszawskiego był założycielem i redaktorem naczelnym "Biuletynu Informacyjnego". Po kapitulacji Warszawy wycofał się z działań podziemnych na rzecz organizacji opieki dla sierot.

"Kamienie na szaniec" i "Wielka gra"

W 1942 roku Kamiński wydał "Wielką grę", w której zawarł szczegółowy przepis na zwycięską walkę strukturach opozycyjnych na wzór organizacji Wawer, która powołał w 1940 roku i czynnie w niej działał. Informacje dotyczące Wawra znalazły się również w opublikowanych w 1943 roku "Kamieniach na szaniec". Po wojnie Aleksander Kamiński otrzymał posadę wykładowcy na Uniwersytecie Łódzkim. Po przejściu na emeryturę zajmował się działalnością naukową i pisarską. Został uhonorowany Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski. Aleksander Kamiński zmarł 15 marca 1978 roku w Warszawie.

Artykuł zewnętrzny