Patroni kategorii

Telefon - trochę historii

Telefon na korbkę

Publikacja: 11.01.2010

Niejednokrotnie uzyskanie patentu na swój wynalazek trwa dłużej niż by mogło się nam wydawać. Przekonałby się o tym Antonio Santi Giuseppe Meucci, wynalazca telefonu i posiadacz pierwszego patentu, jednak stało się to dopiero 11.06.2002 roku, czyli 113 lat po jego śmierci. Bezskutecznie od 1871 roku Meucci próbował chronić prawnie swój wynalazek, a będąc już blisko upragnionego celu, zrezygnował, ponieważ zabrakło mu 250$ na opłacenie kosztów uzyskania prawnego dokumentu.

Połowa XIX wieku to błyskawiczna ekspansja telegrafu, którego linie obiegały cały świat. To czas zwycięstwa elektrycznego urządzenia piszącego do komunikacji na odległość, wynalezionego przez Samuela Morsea w 1840 roku. To era, gdy powstają słynne połączenia lądowe, morskie a nawet atlantyckie łączące Amerykę z Europą. Wynalazek ten wpłynął na gwałtowny rozwój międzynarodowej wymiany towarowej i zacieśnił wzajemną współpracę. Dzięki niemu rośnie
w potęgę na skalę światową koncern Telegrafenbauanstalt Siemens Halske.

Pionierzy.

Telegraf udowodnił, że można elektrycznie przesyłać sygnały na odległość. Zaczęło się, więc poszukiwanie ulepszonego modelu telegrafu, który przekazywałby na odległość fale bardziej skomplikowane, np. głos ludzki. Francuski urzędnik linii telegraficznych Charles Boursel (1829-1912) w swoich eksperymentach dowiódł istnienia takiej możliwości w opublikowanym artykule pt.  ?Telephonie elec-trique?. W ten sposób narodziła się nazwa Telefon, oznaczająca głos na odległość. Prace nad podobnym wynalazkiem prowadził także niemiecki wykładowca fizyki Philipp Reis, który zasłynął w 1861 roku zbudowaniem aktywnego, drewnianego modelu ludzkiego ucha. W małżowinie wykonanej z dębowego drewna umieścił on membranę ze zwierzęcego pęcherza, która imitowała ludzki bębenek uszny. Membrana wprawiona dźwiękiem w ruch powodowała przerywanie styków obwodu elektrycznego. Przerywacz ten i imitacja dzisiejszego mikrofonu połączone były drutem
z drewnianą skrzynką rezonansową, w której owinięta drutem igła była wprawiana w ruch impulsami elektrycznymi powtarzając tony. ?Koń nie żre sałatki z ogórków? - tak podobno brzmiało pierwsze zdanie przekazane tym prymitywnym urządzeniem. Wynalazca wspólnie ze swoim mechanikiem
z Frankfurtu sprzedawali nadajnik i odbiornik pod nazwą ? Apparat zur Reproduction der Tone durch Galvanismus?. Aparat ten wzbudzał w kręgach naukowych spore zainteresowanie, lecz nie doceniano go, traktując ówcześnie jako fizyczną zabawkę. Jednym słowem na ten telefon było jeszcze za wcześnie. Bez finansowego wsparcia i bez ochrony patentowej wynalazek Reisa nie był przełomem. W roku 1874 czterdziestoletni Reis umiera na gruźlicę.

Telefon wiszący Siemens & Halske

Aleksander G. Bell

Od 1868 roku telefony Reisa były prezentowane w USA. Niewyjaśnione jest, kiedy Aleksander Graham Bell (1847-1922) dowiedział się o niemieckim wynalazku. W każdym razie 14.02.1876 roku zgłasza on swój telefon do opatentowania w Waszyngtonie. Aparat Bella w odróżnieniu do Reisa działa na zasadzie indukcji elektromagnetycznej i nie wymaga żadnych baterii.

Zgłoszeniu temu jednak towarzyszą pewne komplikacje, otóż w dwie godziny później zgłasza do patentu podobny aparat Elisha Gray z Chicago (1835-1901). Z licznych i wieloletnich sporów z Meuccim, Grayem, Bell wychodzi obronną ręką. W odróżnieniu od Meucciego i Reisa był on też dobrym biznesmenem. W 1877 roku zakłada firmę pod nazwą ?Bell Telephone Company? i rozpowszechnia swoje patenty na całym świecie.

MarkusAntikus