Publikacja: 27.06.2010
Świnoujście.
Odpoczynek, świeżość, pewność i niezakłócone śmiechy. To wszystko zarówno dla dorosłych jak i dla dzieci, które dzięki kilku dniom pobytu w Świnoujściu naprawdę rozkwitną.
Świnoujście.
Niezwykła chęć do życia, plaża zalana blaskiem słońca i najpiękniejsze kąpieliska na świecie. Śmiech i muzyka. Nastrój festynów każdego dnia. Niezliczone spotkania, wystawy, rozrywki sportowe.
Świnoujście.
Niezakłócona cisza, możliwość otwarcia swojej duszy pośród piękna natury. Tak niewiele czasu dzieli od dobrej zabawy na plaży.?
W tych i podobnych superlatywach przewodniki po Świnoujściu opisywały walory turystyczne kurortu w latach 1888-1944. Tak naprawdę, ta nadmorska miejscowość i jej infrastruktura miały wszystkie te cechy i atrybuty, którymi bez przeszkód mogły konkurować z zachodnioeuropejskimi kurortami: złote piaszczyste plaże, okazały port, plac koncertowy, korty tenisowe, Park Zdrojowy, różnorodne zabiegi lecznicze dla duszy i ciała. Co więcej kurort Świnoujście należał do najbardziej rozwiniętych tego typu miejsc, a sama plaża wraz z kąpieliskiem do najczystszych na świecie.
Gdyby głębiej sięgnąć do historii miasta, niejeden z nas zdziwiłby się jak bliscy współczesnym turystom byli w swoich zachowaniach kuracjusze z początku XX wieku, jakie panowały w tym czasie przyzwyczajenia oraz jakie obowiązki mieli wszyscy turyści odwiedzający kurort.
Rozpoczynając od środków komunikacji, należy podkreślić, że pod koniec XIX wieku infrastruktura drogowa w Niemczech była już bardzo dobrze rozwinięta i tak turyści z wielu oddalonych miejscowości mogli dotrzeć do Świnoujścia. Drogą lądową m.in. z Wrocławia, Poznania, Legnicy, Hannoveru, Bremen, Hamburga itp., drogą morską m.in. z Gdańska, Bornholmu, Szczecina, a z Berlina na dwa dodatkowe sposoby: koleją i samolotem.
Pierwszego dnia pobytu właściciele willi, pensjonatów, hoteli mieli obowiązek zameldować swoich gości w specjalnym rejestrze policyjnym, a na odwiedzających ciążył obowiązek uiszczenia ?Kurtax?y? czyli tzw. opłaty klimatycznej, z której dochód przeznaczony był na rozwój miasta.
Koszt tej opłaty uzależniony był od liczby przyjezdnych, czyli osób w rodzinie oraz od ilości dni ich pobytu.
I tak na przykład:
?Kurtaxe? za pobyt do tygodnia czasu wynosił:
- dla jednej osoby: 6 RM
- dla rodziny dwuosobowej: 12 RM
- dla rodziny trzyosobowej: 18 RM
- za każdego dodatkowego członka rodziny + 5 RM
?Kurtaxe? sezonowa ? powyżej czterech tygodni:
- dla jednej osoby: 30 RM
- dla rodziny dwuosobowej: 50 RM
- za każdego dodatkowego członka rodziny + 10 RM
Na miejscu turyści mogli korzystać z szeregu zabiegów odprężających i pomocnych w leczeniu m.in. astmy, chronicznego kataru, dolegliwości neurologicznych, reumatologicznych, dermatologicznych i innych. Baseny kąpielowe, łaźnie i sale masażu czynne były codzienne z wyjątkiem niedziel:
- od 1 maja ? 30 czerwca w godzinach od 8 ? 12 i od 15.30 ? 19.00
- od 1 lipca ? 15 sierpnia w godzinach od 8 ? 13 i od 15.30 ? 19.00
- od 16 sierpnia ? 30 września w godzinach od 8 ? 12 i od 15.30 ? 19.00
(od 1 października do 30 kwietnia obowiązywał cennik i godziny otwarcia dla sezonu zimowego)
Cennik kąpieli:
Basen ze słoną lub słodką wodą: 1,75 RM
Karnet na 10 wejść: 15 RM
Kąpiel solankowa 5%: 2,50 RM
Karnet na 10 wejść: 22,50 RM
Dziecko pojedynczo: 1,50 RM
Karnet na 10 wejść: 12,50 RM
Dziecko, w wanience wspólnej: 1RM
Kąpiel z pianą: 5 RM
Kąpiel podświetlana: 3 RM
Kąpiel w skrzyniach parowych: 2 RM
Dopłata za dwutlenek węgla i powietrze: 2 RM
Dopłata za dodatki medyczne: 1 RM
Bardzo popularne w tym czasie były również aktywne, sportowe zajęcia tj. wspólna gimnastyka na plaży (zbliżona do dzisiejszych aerobików), jazda konno, sporty walki, nauka pływania ? tak jak dziś ludzie wybierali zajęcia wpływające na budowanie pięknej sylwetki.
W Świnoujściu na gości czekało kilkadziesiąt hoteli, pensjonatów, willi i domów turystycznych. Ceny za nocleg wahały się średnio od 2 ? 7 RM za dobę, dodatkowo płatne było wyżywienie (śniadania, obiady i kolacje, dostępne były również pakiety pełnego wyżywienia tzw. ?Volle Verpflegung? za cenę od 4 do 8 RM). Na cenę noclegu oprócz samego położenia ośrodka wpływał jego standard. Turyści mieli do wyboru: centralne ogrzewanie, bieżącą wodę (ciepłą/zimną), łazienkę, garaż, restaurację, salę gier.
Do obiektów o najwyższym standardzie zaliczyć było można m.in. Park-Hotel przy Augusta-Damenbad-Strasse (50 pokoi i 70 łóżek), Der Walfisch przy Dunenstrasse (60 pokoi i 80 łóżek), St. Hubertus przy Herrenbadstrasse (60 pokoi i 90 łóżek).*
Kurort nie stracił swojej popularności do dnia dzisiejszego. Rocznie tę krainę 44 wysp odwiedzają tłumy turystów. Mieszkańcy tej nadmorskiej miejscowości mówią z uśmiechem, że ?tu zaczyna się Polska?. Świnoujście ma wyjątkowe warunki nie tylko dla rozwoju turystyki, ale również gospodarki morskiej.
*ceny w Reichsmarkach, dane ok. 1930 roku
Tekst napisany w oparciu o "Fuhrer durch Swinemunde, Herausgegeben von der Badeverwaltung Swinemunde"
Redaktor naczelna
Pomysłodawczyni serwisu i redaktor zarządzająca. Absolwentka studiów magisterskich Wyższej Szkoły Handlowej we Wrocławiu na kierunku Zarządzanie ze spec. Informatyka w Zarządzaniu (temat pracy: Marketing i handel internetowy na...
Etablissement - Wappenhof
Drugim co do wielkości i znaczeniu po Bürgersäle był etablissement...
Publikacja: 21-05-2015
Etablisement - Bürgersäle - Lunapark - Schliesersäle.
Największym...
Publikacja: 18-05-2015
W naszym kolejnym cyklu przybliżmy Państwu wydarzania jakie rozegrały się w...
©2009 KochamAntyki.pl
Projekt współfinansowany ze środków Unii Europejskiej
Serwisy partnerskie: www.antyczek.pl | Beuthen OS
