Burzliwe otwarcie Mostu Cesarskiego (obecnie Grunwaldzkiego) we Wrocławiu

Przygotowania

Jeszcze przed oficjalną częścią uroczystości znalazły się niecierpliwe osoby, które chciały dostąpić zaszczytu przejścia na drugą stronę przez nową monumentalną konstrukcję. Próby te były jednak udaremniane przez rozstawione po obu stronach posterunki policyjne. Na kilka dni przed godziną 0 trwały prace przy dekorowaniu mostu i układaniu nawierzchni prowadzących do niego ulic. Obiekt przystrojono girlandami, wieńcami i flagami, a z łuków zwisały banery z orłem cesarskim. Za prace odpowiedzialna była wrocławska straż pożarna oraz Wrocławski Instytut Czyszczenia Okien. O specyficznym podejściu władz miasta do całej imprezy świadczy umycie nawierzchni mostu i okolicznych ulic tak dokładnie, że jak komentuje to jedna z lokalnych gazet "przypominała parkiet", dodatkowo specjalne służby dbały o utrzymanie tej czystości.  Wiele kamienic w sąsiedztwie zostało także przystrojonych flagami, a na Ohlau Ufer (Alei i Nabrzeżu Słowackiego) urządzono zadrzewione skwerki. Wieczorem 7 października po raz pierwszy most został oświetlony lampami elektrycznymi.

Przebieg Uroczystości

W dniu otwarcia już od rana po obu stronach nadbrzeża zaczęły gromadzić się tłumy mieszkańców. Z powodu dużego zainteresowania zorganizowano specjalne tramwaje kursujące w pobliże nowej konstrukcji. Magnesem przyciągającym, oprócz samego mostu i wyjątkowości chwili musiały być zaproszone na uroczystość osobistości, a była to czołówka ówczesnych polityków i urzędników Prowincji Śląskiej i jego stolicy, która zebrała się kilkanaście metrów przed  mostem, od strony Am Ohlau Ufer (al. Słowackiego). O godzinie 16 00 rozpoczęła się oficjalna część. Do zaproszonych gości przemówił Miejski Radca Budowlany dr inżynier Trauer, nadzorujący budowę przeprawy. Przypomniał on historię budowy, podkreślając szczególnie rozmach, z jakim przeprowadzono roboty ziemne. Następnie głos zabrał Radca Budowlany Scholz, zwracając uwagę na znaczenie mostu dla Wrocławia oraz wspominając zmarłego na początku roku Architekta Miejskiego Plüdemanna, największego orędownika nowej przeprawy w tym miejscu. Scholz podziękował również swojemu przedmówcy za nadzór budowlany oraz firmom i pracownikom zaangażowanym w dzieło budowy. W dalszej części wyraził on smutek z powodu wypadku śmiertelnego jaki się wydarzył w czasie trwania prac. Na koniec w imieniu władz budowlanych "przekazał głos i symbolicznie most" nadburmistrzowi Wrocławia. Dr Georg Bender w swojej mowie stwierdził, że przeprawa w tym miejscu planowana od lat a od dłuższego czasu będąca także życzeniem mieszkańców, powstała w stosunkowo szybkim czasie, i w takiej formie, która przerosła wszystkie oczekiwania. Bender podkreślił także, że powstanie mostu było odpowiedzią miasta na budowę przez państwo nowego gmachu uczelni technicznej.